Kluger (wraz z Jimem Lovellem, współautorem Apollo 13), redaktor magazynu „Time”, oszczędną, ale żywą prozą wprowadza nas w atmosferę nostalgii i podniecenia „narodu pijanego kosmosem” i opowiada o pierwszej misji księżycowej. Historia zaczyna się wiele lat przed startem z 1968 roku i skupia się na załodze Apollo 8: Franku Bormanie, Jimie Lovellu i Billym Andersie. Początkowo mieli lecieć w misji Apollo 9, przydział ten zmieniono jednak na pierwszy lot w kierunku Księżyca, próbując sprostać ambitnym terminom wyznaczonym przez prezydenta Kennedy’ego. Kluger wplata osobiste historie załogi w opowieść o wyścigu kosmicznym, wczesnych latach NASA i misji Gemini 7, podczas której Borman i Lovell okrążyli Ziemię w samej bieliźnie, jedząc „masę ciasta owocowego – zapakowanego jak bezwstydne pęta kiełbasy”. Solidne studia Klugera i jego odniesienia do rzeczywistości pokazują, jak „przerzucano dźwignie wielkiej amerykańskiej machiny księżycowej”. Masowe wystrzeliwanie „foliowego origami” wymagało pracy wielu ludzi, niniejsza książka zawiera więc znakomite portrety takich postaci, jak Christ Kraft i rodziny załogi. Czytelnicy rozsmakują się w zręcznej prozie Klugera, a loty kosmiczne staną przed ich oczami w całej okazałości, ze szczegółami. Spora dawka wywiadów dodaje autentyczności dialogom i postaciom. Znakomite pióro Klugera barwnie przedstawia też napięcia polityczne tej ery i skomplikowane koncepcje techniczne, łącząc je w powieściowej formie.