Ciepła, podnosząca na duchu, ilustrowana barwami czterech pór roku opowieść o tym, że nie wszystko można zaplanować. I jeśli nawet los przynosi nam przykre niespodzianki, to po burzy nadejdą znowu dobre i piękne dni.
Borsuk tak bardzo chciał mieć najpiękniejszy ogródek. Wszystko dokładnie sobie obmyślił i zaplanował. Od zeszłego lata zbierał i gromadził w idealnym porządku nasionka. Na wiosnę z wielkim przejęciem rozpoczął prace. Przyjaciele pospieszyli mu z pomocą: razem pielili, grabili, aż wreszcie zasiali. A potem świętowali. Borsuk nie mógł się doczekać: już widział swoje równiutkie rządki kwiatów i warzyw. Aż przyszedł deszcz to dobrze.
A potem burze i wichury to niedobrze, bo porwały nasionka.
Borsuk zamknął się sam w domu i bardzo się martwił: - w tym roku nie będę miał najpiękniejszego ogródka... A może jednak? Wzruszająca zachęta dla dziecka - zwłaszcza dążącego do perfekcji ? do niepoddawania się, niezrażania się niepowodzeniami. Pochwała przyjaźni i wzajemnej pomocy.