Na fali sierpniowego zrywu Polaków, zapoczątkowanego strajkami na Wybrzeżu w sierpniu 1980 roku, nastroje buntu i krytyka ówczesnego systemu władzy pojawiły sie także w aparcie przymusu panstwowego. Książka Sławoja Kopki to rzetelny opis całkowicie nieznanych wydarzeń z lat 1980-1982, które z pewnością można zaliczyć do tajnej historii Polski. Na zebraniach organizacji partyjnych Polskiej Zjednczonej Partii Robotniczej w strukturach Milicji Obywatelskiej (inne formy spotykania się milicjantów poza służbą były prawnie zakazane) zaczęto mówić o potrzebie utworzenia nieżaleznego związku zawodowego milicjantów, który dbałby o sprawy pracownicze i socjalne swoich członków. Powstał komitet załozycielski NZZ MO, który w czerwcu 1981 r. zorganizował w Warszawie zjazd delegatów z całego kraju. Minister spraw wewnętrznych kategorycznie sprzeciwił się utworzeniu NZZ MO i zakazł jakiejkolwiek działaności związkowej w milicji. Inicjatorzy utworzenia NZZ MO zostali zwolnieni ze służby w MO albo zaniechali działaności. We wrześniu 1981 r. Sąd Wojewódzki w Warszawie odmówił zarejestrowania NZZ MO. Po wprowadzeniu stanu wojennego 13 XII 1981 r. kilkudziesięciu działaczy NZZ MO zostało internowanych razem z działaczami NSZZ Solidarność. Po zwolnieniu z internowania nie mogli znaleźć pracy. Część z nich została zmuszona do emigracji z Polski.