Drugie wydanie książki Mieczysława Noskowicza, dodatkowo poddane redakcji językowej oraz uzupełnione o wprowadzenie i kolorowe fotografie z kościołów.
Gdyby zapytać statystycznego Polaka o cuda eucharystyczne, dowiemy się o głośnej ostatnio Sokółce, często odwiedzanym Lanciano, rzadziej o Orvieto i Sienie. Czasem mieszkaniec Poznania wspomni o cudownych trzech Hostiach, nieraz dodając, że to stara poznańska legenda. Czy rzeczywiście legenda?
Konsystorz Arcybiskupi Poznański w piśmie wystosowanym w dniu 6 czerwca 1916 r. do autora stwierdził, że książka ?Najświętsze trzy Hostie nie zawiera w sobie nic przeciwnego wierze świętej i dobrym obyczajom. Za pozwoleniem Władzy Duchownej Poznań, 4 maja 1926, L.dz. 3963/26Książka stanowi poprawioną i uzupełnioną edycję książki Mieczysława Noskowicza ?Najświętsze trzy Hostie (wydanie 3). Tekst został poddany standardowej obróbce redakcyjnej: redakcji merytorycznej i językowej. W zakres pierwszej weszły takie poprawki jak: usunięcie lub poprawa drobnych błędów, zmiany dawnych nazw ulic i placów Poznania na współczesne (np. Butelska na Woźna) oraz uzupełnienia co do ważnych zdarzeń, które dotyczą naszych czasów (np. miejsca, gdzie obecnie znajdują się monstrancje).
Egzemplarze powystawowe mogą posiadac zagięcia, rozdarcia, zbite rogi.