Jednym z podstawowych założeń ideologii głoszonej przez Adolfa Hitlera była wyższość Aryjczyków, zwłaszcza zaś Niemców, nad innymi rasami czy narodami. Słowian naziści uważali za podludzi, natomiast osobistą nienawiścią do Żydów Hitler zaraził miliony swoich zwolenników. W 1942 roku, dokładnie 20 stycznia w willi przy Großer Wannsee 56/58 w Berlinie odbyło się spotkanie wysokiej rangi urzędników niemieckiej administracji państwowej pod przewodnictwem Reinharda Heydricha. Tematem tego spotkania było ostateczne rozwiązanie kwestii żydowskiej, tym eufemistycznym mianem określono masowe ludobójstwo Żydów, które faktycznie miało już miejsce. Na podbitych przez Niemców terenach Żydów zamykano w gettach, które były następnie systematycznie likwidowane. Miliony ludzi wywieziono do obozów koncentracyjnych, będących faktycznie obozami zagłady. O masowych mordach cyklonem B i śmierci w krematoryjnych piecach napisano już wiele historycznych rozpraw. Natomiast na kartach tej książki autorka oddaje głos tym, którzy starali się ratować Żydów przed zagładą.
Egzemplarze powystawowe mogą zawierać zbite rogi, rozdarcia, przybrudzenia, rysy